συγκραιφνής

-ές, Μ

1. πιθ. αναμεμιγμένος

2. το ουδ. ως ουσ. τὸ συγκραιφνές

καθετί που προκύπτει από τον συνδυασμό επιμέρους τμημάτων, το αποτέλεσμα συνδυασμού επιμέρους στοιχείων.

[ΕΤΥΜΟΛ. Πιθ. < αμάρτυρο *συγκεραιοφανής (πρβλ. ακραιφνής < *ακεραιοφανής)].